Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
trudzić — ndk VIa, trudzićdzę, trudzićdzisz, trudź, trudzićdził, trudzićdzony książk. «narażać kogoś na trud, fatygę, powodować zmęczenie; zabierać czas swoimi sprawami; męczyć, nużyć, fatygować» Nie chcieć kogoś trudzić. Trudzić kogoś jakąś sprawą.… … Słownik języka polskiego
trudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać coś z trudem, z dużym nakładem pracy, pracować nad czymś wymagającym sporego wysiłku; mozolić się, męczyć się, biedzić się nad czymś, ślęczeć nad czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudzić się nad przygotowaniem czegoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
bezowocnie — przysłów. od bezowocny Trudzić się bezowocnie … Słownik języka polskiego
dulczeć — ndk VIIb, dulczećczę, dulczećczysz, dulcz, dulczećczał, dulczećczeli pot. «trudzić się, ślęczeć nad czymś; przebywać gdzieś z konieczności» Dulczeć nad książką. Dulczeć w pustym mieszkaniu … Słownik języka polskiego
fatygować — ndk IV, fatygowaćguję, fatygowaćgujesz, fatygowaćguj, fatygowaćował, fatygowaćowany «narażać kogoś na fatygę, zmęczenie; trudzić» Fatygować kogoś czymś. ◊ Fatygować kogoś do siebie «zwrot grzecznościowy: prosić, aby ktoś przyszedł» fatygować się… … Słownik języka polskiego
mocować — ndk IV, mocowaćcuję, mocowaćcujesz, mocowaćcuj, mocowaćował, mocowaćowany «przytwierdzać coś do czegoś; umocowywać, przymocowywać» Mocować kołki w ścianie. Mocować przedmiot w obrabiarce. Hak mocujący. Nakrętka, śruba mocująca. mocować się 1.… … Słownik języka polskiego
mozolić się — ndk VIa, mozolić sięlę się, mozolić sięlisz się, mozolić sięzól się (mozolić sięol się), mozolić sięlił się «robić coś z wielkim trudem, wysiłkiem; trudzić się, wysilać się, męczyć się» Długo się mozolił, zanim otworzył zamek. Mozolić się nad… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
nienadaremnie — «nie na próżno, nie na darmo» Trudzić się nienadaremnie. Zabiegać o coś nienadaremnie. Zginąć nienadaremnie … Słownik języka polskiego
